Τον Αιγόκερω μην τον πιέζεις γιατί είναι μυστικοπαθής και μυστηριώδης. Τον Καρκίνο χτύπησέ τον στο φιλότιμο και στον Κριό να δείξεις απέραντο ενδιαφέρον.
Κουράστηκα!
Δηλαδή, κάπου έλεος. Για κάθε άνθρωπο που θα συναντάμε θα πρέπει να μαθαίνουμε ζώδιο; Και, γιατί, σύμφωνα με αυτό να αποφασίσουμε πως να του φερθούμε;
Εάν εμένα δε μου αρέσει να κάνω φιλοφρονήσεις αλλά συμπαθώ έναν Κριό, δεν έχω ελπίδες;
Εάν έπαθα καρακαταψούρα με έναν Αιγόκερω αλλά θέλω να κάνω μεγάλες συζητήσεις, μόνο στα όνειρα;
Εάν μισώ τον ρομαντισμό, αλλά με ενδιαφέρει ένας Καρκίνος πρέπει να το ξεχάσω;
Και κάπου εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως τα ζώδια είναι τυχαία.
Είναι από αυτά που ακούω συχνότερα.
Και, ναι ρε φίλε, δεν πιστεύω στα ζώδια. Δεν κολλάει στο μικρό μου μυαλό πως κάθε άνθρωπος έχει εγχειρίδιο. Πλανητικό εγχειρίδιο. Είναι απίθανο, κατ εμέ, η ημερομηνία γέννησης σου να χαρακτηρίζει και να οδηγεί την υπόλοιπη ζωή σου.
Δε θα μου πει κανείς πλανήτης πότε να ψωνίσω, να μαλώσω ή και να παντρευτώ. Δε θα ακούσω καμία αστρολόγο για να επιλέξω την πιο σημαντική ημερομηνία της ζωής μου. Και ποτέ μα ποτέ δε θα εμπιστευτώ τα χαρακτηριστικά ζωδίων. Είμαι τρανταχτό παράδειγμα μη ρομαντικού, μη κλαψιάρη και μη σπιτόγατου Καρκίνου. Καλοθελητές θα πουν πως φταίει ο ωροσκόπος.
Λύστε το, αλήθεια.
Για εμένα ισχύει και θα ισχύει πως όλοι μας επιλέγουμε και χτίζουμε, σύμφωνα με αυτές τις επιλογές, τον χαρακτήρα μας. Με βάση τις εμπειρίες και τα μαθήματα που έχουμε πάρει στη ζωή μας, διαλέγουμε και το πως να διαχειριστούμε τις σχέσεις μας.
Λέω, εγώ, τώρα.
Δεν κατηγορώ κανέναν. Καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει σε ό,τι θέλει. Δε με ενοχλείς αλλά όπως δε σε ενοχλώ κι εγώ μη με αναγκάζεις να αλλάξω γνώμη.
Δεν υπάρχει περίπτωση!
Και στο λέει ένας Καρκίνος.